Με την προσθήκη δύο νέων μελών συνεχίστηκε η ετήσια Συνάντηση του Ευρωπαϊκού Δικτύου Ξηρής Δόμησης, που διεξάγεται στα Ιωάννινα και συγκεντρώνει το ενδιαφέρον ειδικών.
Οι δύο αιτήσεις για ένταξη στο Δίκτυο υποβλήθηκαν αντίστοιχα από το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας – Τμήμα Ηπείρου και την Αρχιτεκτονική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και έγιναν αποδεκτές.
Στην ανάδειξη, τη διατήρηση της τέχνης της ξερολιθιάς στους παραδοσιακούς οικισμούς της Ευρώπης αλλά και τη διάσωσή της είναι οι τομείς που επικραντρώνονται οι δράσεις του Ευρωπαϊκού Δικτύου από την ίδρυση του και στο οποίο μετέχουν η Ιταλία, η Γαλλία, η Κύπρος, η Σκωτία και η Ελλάδα, χώρες που ως κοινό στοιχείο είναι οι ξερολιθικές κατασκευές, η τέχνη της πέτρας και των μαστόρων.
Αυτές οι κατασκευές αντέχουν στο χρόνο και αποτελούν ένα κορυφαίο παράδειγμα για το πώς η τέχνη του παρελθόντος που τείνει να χαθεί, διδάσκει στο σήμερα και μπορεί να αξιοποιηθεί στη σύγχρονη δόμηση και στην αναζήτηση μίας βιώσιμης και ανθεκτικής κοινωνίας.
Ο πρόεδρος της ΠΕΔ Ηπείρου, Παναναγιώτης Νταής και ο πρόεδρος του ΤΕΕ Ηπείρου, Ιωάννης Τσίγκρος αντίστοιχα αναφέρθηκαν στο στίγμα της συνάντησης αλλά και στο πόσο μεγάλη αποδεικνύεται η αντοχή των ξερολιθικών κατασκευών στην αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών, όπως έγινε πρόσφατα με τις μεγάλες πλημμύρες στη Νάξο και σε άλλα νησιά των Κυκλάδων.
Εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Δικτύου, ο πρόεδρός του Λούις Ρούμπι από την Ισπανία έκανε γνωστό μεταξύ άλλων πως στην επόμενη Συνάντηση των μελών του Δικτύου θα κατατεθεί η πρόταση για τη δημιουργία μίας ευρωπαϊκής διαδρομής της ξερολιθιάς.
Τέλος, ο πρόεδρος του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Νικ. Πατσαβός στάθηκε στο ότι το εν λόγω Δίκτυο είναι ένα επιτυχημένο παράδειγμα για το πώς μία συνέργεια διαφορετικών φορέων μπορεί να αναδείξει μία σημαντική τέχνη, όπως της ξερολιθιάς, αλλά και στο πως μπορεί σε ακαδημαϊκό επίπεδο να διερευνηθεί η σχέση παραδοσιακών μορφών δόμησης με τις σύγχρονες κατασκευές.
«Ως Αρχιτεκτονική Σχολή προφανώς μας ενδιαφέρει η τεκμηρίωση, η αποτύπωση και η καταγραφή των κατασκευών αυτών και ευρύτερα η διάσωση της υλικής αρχιτεκτονικής κληρονομιάς και της γνώσης που αυτή κρύβει. Οι παραδοσιακές μορφές δόμησης δεν είναι κάτι ρομαντικό, αλλά έχουν διαστάσεις που αναφέρονται στα σύγχρονα προβλήματα και συνδέονται ακόμη και με την Τεχνητή Νοημοσύνη. Αυτό που έγινε πριν από αιώνες, εμπεριέχει μέσα του μία διάνοια, την οποία καλούμαστε σήμερα με τα σύγχρονα εργαλεία να την αναλύσουμε και να την εφαρμόσουμε στις σύγχρονες τεχνικές. Στην προσπάθειά μας να διαμορφώσουμε τους άξονες για το δομημένο χώρο στου σήμερα, μας οδηγούν οι παραδοσιακές τεχνικές που αποδείχθηκαν βιώσιμες και ανθεκτικές και σε άμεση συνάφεια και σύνδεσης με τη φύση», ανέφερε μεταξύ άλλων ο κ. Πατσαβός.