Την ανάδειξη του πανέμορφου εξωτερικού χώρου που στεγάζεται το κτήριο του Γεωργίου Σταύρου είχαν σαν στόχο οι παρεμβάσεις που γίνονται όλο το τελευταίο διάστημα από την Διεύθυνση Περιφερειακής Εκπαίδευσης Ηπείρου που στεγάζει τα γραφεία των υπηρεσιών της στο ιστορικό κτήριο.
Ένα κτήριο «έργο τέχνης» που πραγματικά κλέβει τις εντυπώσεις και που πλέον με τις παρεμβάσεις στον εξωτερικό χώρο αναδεικνύεται ακόμη περισσότερο. Ο χώρος γύρω από το κτήριο καθαρίστηκε, τα φυτά και τα δέντρα που βρίσκονται στο προαύλιο χώρο κλαδεύτηκαν και καθαρίστηκαν ενώ το σημαντικότερο όλων, η προτομή του Γεωργίου Σταύρου συντηρήθηκε!
Το κτήριο φωτίστηκε και πλέον δεν μπορείς παρά να σταθείς και να θαυμάσεις όλο το χώρο όπου στέκει το αρχιτεκτονικό αριστούργημα που σηματοδοτεί, μαζί και με άλλα παλιά κτήρια, την οδό Ανεξαρτησίας. Το συγκεκριμένο κτήριο για παραπάνω από έναν αιώνα αποτέλεσε το σπίτι πολλών ορφανών ή φτωχών παιδιών. Η επιβλητική του είσοδος, ο ζωγραφικός διάκοσμος στα ταβάνια και τις εσωτερικές αψίδες του κτηρίου είναι μερικά μόνο από όσα θαυμάζεις όταν διαβαίνεις το κατώφλι.
Εδώ κάποτε ήταν το πατρικό του Γεωργίου Σταύρου. Το αρχοντόσπιτο που στέγασε τις ζωές και τα όνειρα δεκάδων παιδιών που μπορούσαν εκεί να μορφωθούν να μάθουν μια τέχνη για να βρουν τον δρόμο τους στη ζωή.
Με όνομα βαρύ σαν ιστορία
Η ιστορία ξεκινά κάπου γύρω στο 1869, όταν ο Γιαννιώτης έμπορος, πρώτος τραπεζίτης του ελληνικού κράτους και πρώτος διοικητής της Εθνικής Τράπεζας Γεώργιος δωρίζει με διαθήκη ένα οικόπεδο και ένα σεβαστό ποσό για την ανέγερση του ορφανοτροφείου. Για την ιστορία αξίζει να αναφέρουμε ότι τα σχέδιά για το ορφανοτροφείο, εκπόνησαν οι διακεκριμένοι της εποχής αρχιτέκτονες Θ.Ν. Τόμπρος, Ι. Δέδες, καθώς και ο αρχιμηχανικός της τουρκικής κυβέρνησης στα Ιωάννινα, Σιγισμούνδος Μινέϊκο, παππούς, του τ. πρωθυπουργού Ανδρέα Γ. Παπανδρέου. Εν τέλει το κτίριο ολοκληρώθηκε το 1886.
Ο Γεώργιος Σταύρου, προέβη σε πλήθος εθνικών ευεργεσιών και παρεμβάσεων, που δικαίως τον κατατάσσουν στους μεγάλους ευεργέτες της Ελλάδος. Επιχορήγησε την δημιουργία σχολείων, νοσοκομείων, ορφανοτροφείων, βιβλιοθηκών, μοναστηριών, κατέλειπε μεγάλα ποσά, για πολλούς ακόμα φιλανθρωπικούς σκοπούς.
«Ήταν για εμάς σημαντικό να φροντίσουμε τον γύρω χώρο που στεγάζει το κτήριο του Γεωργίου Σταύρου και φυσικά να συντηρήσουμε και να αναδείξουμε την προτομή που βρίσκεται δίπλα στην κεντρική είσοδο του κτηρίου. Εργαστήκαμε συλλογικά με μοναδικό στόχο την ανάδειξη του ιστορικού κτηρίου», τόνισε μεταξύ άλλων η διευθύντρια περιφερειακής εκπαίδευσης Μαρίνα Μπέση σημειώνοντας ότι θα συνεχίσουν προς αυτή την κατεύθυνση.
ΕΛΕΝΑ ΣΤΑΜΟΥ, από την εφημ. “Πρ. Νέα” 22-5-2025